Woensdag 11 november stond de stelling ‘De overheid moet scheiden ontmoedigen’ centraal bij Arena, het discussieprogramma van de EO. Verschillende (ervarings) deskundigen discussieerden mee over dit onderwerp. Wordt er in Nederland te snel gescheiden? En is het een taak van de overheid om zich hiermee te bemoeien? Zo ja, hoe zou de overheid dat moeten doen?
Het is mijns inziens te kort door de bocht om te stellen dat men te snel scheidt. Stellen die scheiden gaan niet over een nacht ijs. De pijn die het meebrengt, het verdriet dat je je kinderen aandoet, het soms lange proces waarbij afspraken gemaakt moeten worden en niet te vergeten, het financiële plaatje dat er aan hangt, maken dat je niet scheidt voor de lol of in een opwelling. Daarbij denk ik dat vrijwel iedereen die trouwt er vanuit gaat dat het voor heel lang dan wel voor altijd is. Wanneer de overheid scheiden zou gaan ontmoedigen, op welke manier dan ook, zal dit het traject om te scheiden alleen maar verlengen en de kans op escalaties vergroten en niet zo zeer de stap om te scheiden tegen gaan. Door het te ontmoedigen worden huwelijken niet ineens wel gelukkig, gaan stellen niet niet-scheiden omdat het zo lastig is. Het alternatief is dan dat stellen ongelukkig bij elkaar blijven.
Gedwongen bij elkaar blijven?
In sommige gevallen kunnen stellen beter scheiden dan ongelukkig bij elkaar blijven met de ruzies en spanningen die daar vaak bij gepaard gaan. Kinderen zijn dan beter af bij een veilige plek in 2 huizen dan bij ouders die nog bij elkaar zijn maar waar een continue spanning heerst of die elkaar in de haren vliegen. Het gevoel van veiligheid is essentieel voor de ontwikkeling en geluk een kind. Het geeft een kind zelfvertrouwen als hij of zij weet dat ze een veilige en rustige plek heeft om op te bouwen en op terug te vallen.
Preventie
Joel Voordewind, Kamerlid voor de ChristenUnie pleit voor meer preventie. Zorgen dat ouders niet scheiden en nog steeds gelukkig met elkaar zijn. Begeleiden en tips geven hoe zij met elkaar blijven communiceren, zeker als ze net vader en moeder zijn geworden. Hij ondersteunt daarom de Relatiebox, die onder andere de gemeente De Ronde Venen uitdeelt, waar ik eerder over schreef. Deze box bevat allerlei tips, ook aan ‘jonge ouders’. Ik denk dat sommige scheidingen inderdaad voorkomen hadden kunnen worden als stellen eerder met elkaar hadden gepraat en niet pas als een van beiden al met een been buiten de relatie staat. Het uitspreken van verwachtingen, van twijfels, van zorgen en van behoeftes is cruciaal. Vaak wordt dit achteraf pas gedaan, op verwijtende of scheldende toon. Dan is het 5 voor 12 of al te laat.
Ministerie van de Liefde
Journalist Frenk van der Linden stelt een nieuw Ministerie voor, namelijk die van de Liefde. Er wordt te weinig over liefde gesproken, kinderen krijgen op school les in allerlei disciplines maar niets gaat over communiceren, compromissen sluiten, luisteren, respect en de liefde, niet te verwarren met seks en voorlichting. Hij vindt dat kinderen bepaalde vaardigheden moeten worden bijgebracht zodat ze leren waar ze later wat aan hebben.
Meer vechtscheidingen door ouderschapsplan
Advocaat Mark Teurlings is ook te gast en stelt o.a. dat door de invoering van het ouderschapsplan in 2009 en deze verplicht te stellen bij een scheiding met minderjarige kinderen, het aantal vechtscheidingen is toegenomen. Hij stelt dat het vaak escaleert als ouders met elkaar – gedwongen- om tafel moeten om een plan op te stellen. Ik denk dat het niet per se het ouderschapsplan is dat voor de vechtscheiding zorgt. Als ouders niet tot een gemeenschappelijk plan kunnen komen hoe zij na de scheiding de opvoering van en de zorg voor hu kind(eren) willen voortzetten, dan was de verhouding tussen de ouders vroeg of laat toch wel geëscaleerd. Want zonder een gemeenschappelijke visie en afspraken hoe jullie als ouders het ouderschap willen voorzetten – die al dan niet op papier wordt gezet- wordt het naar mijn idee sowieso een houtje-touwtje aanpak. Een aanpak waar niemand bij gebaat is. Het biedt ruimte voor ouders om te blijven steggelen. Het kind weet nog steeds niet waar het aan toe is.
Al met al wordt het in deze uitzending niet echt dieper op de vraag in gegaan of de overheid moet ingrijpen en zo ja, hoe dat er dan uit zou moeten zien. Uit een stemming onder de kijkers blijkt dat de minderheid voor ingrijpen is, namelijk 40%. Ik denk dat de overheid niet kan ingrijpen en scheidingen kan ontmoedigen. Waar mensen trouwen of samenwonen, scheiden mensen, dat is al decennia zo. Het enige is dat scheidende stellen kunnen doen, is zorgen dat ze elkaar nog iets blijven gunnen en de schade voor kinderen zo klein mogelijk houden.
Heb je vragen over jullie scheiding? Willen jullie een ouderschapsplan op papier zetten? Neem dan vrijblijvend contact met mij op.
Kijk de hele uitzending hier terug.